عکاسی مادون‌قرمز، یا “IR”، توانایی در اختیار عکاسان قرار می‌دهد تا دنیای جدید را کشف کند دنیایی که دیده نمی‌شود. اما چرا “نادیده”؟ چشم ما نمی‌تواند نور IR را ببیند، چون آن فراتر از چیزی است که به عنوان “طیف مرئی” طبقه‌بندی می‌شود – که دید انسان می‌تواند آن را تشخیص دهد. هنگامی که با استفاده یک دوربین مجهز عکس می‌گیریم، در معرض جهانی قرار گرفته‌ایم که اغلب می‌تواند بسیار متفاوت از آنچه که ما به دیدن آن عادت داریم، باشد. رنگ‌ها، بافت‌ها، برگ‌ها و گیاهان، پوست انسان و همه انواع دیگر اشیا می‌تواند بازتاب نور IR به روش‌های منحصر به فرد و جالب باشد.
تاریخ عکاسی مادون‌قرمز
اولین بار در اوایل قرن بیستم از عکاسی مادون قرمز استفاده شد. در طی جنگ جهانی اول، عکاسی IR بسیار ارزشمند شد، چون تصاویر با استفاده از طیف IR به اندازه عکس‌های عادی تحت‌تاثیر مه اتمسفر قرار نگرفتند. تصاویر IR همچنین قادر به نشان دادن تمایز قوی بین پوشش گیاهی و ساختمان‌ها، شناسایی بهتر اهداف بالقوه دشمن مانند مخفیگاه ها و دیگر سایت‌های کلیدی بودند. رودخانه‌ها، نهرها، دریاچه‌ها و دیگر راه‌های آبی در یک رنگ بسیار تاریک به تصویر کشیده شدند و آن‌ها را بسیار آشکارتر ساخت.
ویژگی‌های نور مادون قرمز یا IR
نور مادون قرمز یا IR یک آرایه جذاب از اثرات surreal ایجاد می‌کند. پوشش گیاهی سفید یا تقریبا بی رنگ به نظر می‌رسد. پوست یک بافت بسیار شیری و صاف است، اگر چه رگ نزدیک به سطح پوست را می توان برجسته کرد و یک ظاهر تقریبا غول آسای خود را به دست آورد. چشم‌ها رنگ خاکستری دارند و سفیدی چشم به رنگ خاکستری گراییده است. لباس سیاه بسته به پارچه می‌تواند خاکستری یا سفید به نظر برسد. نور IR می‌تواند از درون عینک آفتابی عبور کند که به چشم، بسیار تاریک یا آینه دار ظاهر می‌شوند. انحنای میدان در عکاسی تاثیری بر عکاسی مادون قرمز ندارد.
عکاسی مادون قرمز یا IR دنیای جدیدی برای عکاسان ایجاد می‌کند تا به کاوش بپردازند، به ویژه با در نظر گرفتن انعطاف‌پذیری که DSLR ها را به آن‌ها ارائه می‌دهد.