ترکیب بسته چیست؟
یک عکس ترکیب بندی بسته، نوعی تصویر است که در آن تمام عناصر به طور منظم در داخل کادر قرار داده می‌شوند. عناصر تصویری که از ترکیب‌بندی بسته استفاده می‌کند چشم بیننده را به سمت خود جلب نمی‌کند یا باعث می‌شود که از یک شی به شی دیگر پرش کند. به عبارت دیگر، این نوع ترکیب‌بندی است که در آن سوژه یا سوژه اصلی به وضوح از بقیه کادر قابل‌تشخیص است و فورا توجه شما را جلب می‌کند. اغلب، گرچه نه همیشه، سوژه اصلی یا شی نزدیک مرکز تصویر قرار دارد و نه در گوشه و کنار مرزها.
ترکیب باز چیست؟
یک ترکیب‌بندی باز، همان طور که ممکن است حدس زده باشید، دقیقا مخالف یک ترکیب‌بندی بسته است. در جایی که ترکیب بسته اغلب در مورد موضوعات ایستا و حس ثابت است، یک ترکیب باز به یک روش یا پویایی دیگر است. حالا، به این معنا نیست که اگر یک عکس پرتره دارید که سوژه شما در آن حرکت می‌کند، باید به این معنی باشد که تصویر شما براساس ترکیب‌بندی آزاد است.
این حرکت واقعی نیست که عکس شما را پویا می‌سازد، بلکه حس حرکتی است که از طریق ابزارهای مختلف به دست می‌آید. این ابزارها شامل خطوط هدایتگر، رنگ، و قرار گیری سوژه‌ها و غیره هستند. عکس شما ممکن است بدون یک سوژه متحرک انجام شود. تا زمانی که خطوط، شکل‌ها و عناصری هستند که چشم بیننده شما را از یک عنصر به یک عنصر به دیگری نگاه می‌دارند، تصویر می‌تواند دینامیک در نظر گرفته شود.
گاهی تشخیص بین دو نوع ترکیب می‌تواند بسیار مشکل باشد. برای مثال، ممکن است شما به یک عکس منظره نگاه کنید که هم چشم‌انداز قوی دارد و هم هیچ مرز واقعی در آن وجود نداشته باشد. تمام این عناصر باعث می‌شود که شما باور کنید که این عکس از یک ترکیب‌بندی آزاد استفاده می‌کند. با این حال، اگر خطوط و اشکال مورد تاکید توسط حضور قوی پرسپکتیو، چشم شما را به سمت یک عنصر اصلی متمرکز کرده و آن را در آنجا نگه دارید، چنین مشخصه‌ای یک ترکیب‌بندی بسته را تعریف خواهد کرد. این چه نوع ترکیبی است؟ در حقیقت هر دو. محصور کردن یک اثر هنری در مجموعه‌ای از قواعد و تعاریف بسیار دشوار است. یک عکس می‌تواند ویژگی‌های یافت‌شده در هر دو نوع ترکیب‌بندی را داشته باشد. همه چیز بستگی به خلاقیت، ایده و مهارت عکاس دارد. با این وجود، بیشتر از ویژگی‌های معمول در یکی از این انواع، برجسته‌تر از دیگری در یک عکس هستند.
